โลมาอิรวดี

ประวัติความเป็นมาของโลมาอิรวดี

โลมาอิรวดี เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ทั้งในน้ำเค็มและน้ำจืด อาศัยอยู่ตามชายฝั่ง ตั้งแต่เอเชียใต้ไปจนถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประชากรของประเทศไทยกระจายอยู่ทั่วอ่าวไทยและชายฝั่งอันดามัน มีหลายร้อยตัว แต่ที่น่ากังวลที่สุดคือโลมาอิรวดีน้ำจืด ปัจจุบันเหลือเพียง 14 คนในพื้นที่ทะเลสาบสงขลา จากข้อมูลของศูนย์วิจัยทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง เราได้สูญเสียโลมาอิรวดีไปทั้งหมด 94 ตัวในช่วง 16 ปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะระหว่างปี 2550 ถึง 2555 ซึ่งเป็นช่วงที่มีอัตราการตายโลมาอยู่ที่ 10 ต่อปี เนื่องจากโลมาอิรวดีตายจำนวนมาก มาจากกิจกรรมประมงที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลังปี 2545 ส่งผลให้เกิดอุบัติเหตุกับสัตว์น้ำ โลมามากถึง 60% ถูกจับได้ในอุปกรณ์ตกปลา ประกอบกับการเติบโตของอุตสาหกรรมประมง สัตว์น้ำที่เป็นแหล่งอาหารของโลมาก็ตกอยู่ภายใต้การแข่งขันเช่นกัน นอกจากนี้ จำนวนโลมาที่ลดลงยังเกิดจากอุบัติเหตุการชนกับ ใบพัดเรือและตะกอนถูกพัดพาออกจากแผ่นดิน มากเกินไป หลังจากเปลี่ยนสถานที่อยู่อาศัยและญาติแล้วจำนวนที่เหลือน้อยเกินไปและต้องเลี้ยงในวงที่จำกัด จนทำให้โลมาอ่อนแอลง

ความหวังการอนุรักษ์ของโลมาอิรวดี

แม้จะเหลือสถานภาพเพียงเล็กน้อยต่อภัยคุกคามต่างๆ แต่ในความเห็นของผู้เชี่ยวชาญและนักอนุรักษ์ ดร.ธน เชื่อว่ายังมีวิธีที่จะรักษาประชากรที่เหลืออยู่ได้ และในอนาคตประชากรจะค่อยๆ ฟื้นตัวและเพิ่มขึ้นได้ ภัยคุกคามต่อโลมาอิรวดี ผู้เชี่ยวชาญด้านนิเวศวิทยาทางทะเลแจกแจงแนวทางแก้ไขและข้อกังวล ไม่มีอะไรดีไปกว่าการพูดคุยกับพี่ชายหรือน้องสาวเกี่ยวกับอุปกรณ์ตกปลา เรียกร้องให้ลดการประมงในพื้นที่ทับซ้อนกับโลมา หาวิธีลดต้นทุน การเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์เพื่อทดแทนปัญหาการร่วมประเวณีระหว่างพี่น้อง โดยเชื่อว่าการอยู่รอดอาจยังเป็นไปได้ ฉันแค่อยากขยายเวลาเพื่อไม่ให้พวกเขาตายกันหมดในวันนี้ ปัญหาทะเลสาบน้ำตื้น ในอัตรานี้ เรายังคงพูดถึงเรื่องนี้มานานหลายทศวรรษ ปลาโลมาไม่สามารถอยู่รอดมาก่อนได้จริงๆ อาจมีทางแก้ไขเมื่อวันนั้นมาถึง