โรคปากเท้าเปื่อยในวัว

สาเหตุและอาการ

โรคนี้เกิดจากเชื้อไวรัส มักนิยมปลูกในช่วงต้นฤดูฝน การระบาดมักเกิดจากการติดต่อจากคนสู่คน สัตว์ป่วยและสัตว์ดีอาจติดต่อกันได้โดยการกินอาหารและน้ำที่ปนเปื้อนเชื้อไวรัสนี้ นอกจากนี้ อาจติดต่อกันทางอื่น ๆ ได้ เนื่องจากเชื้อไวรัสอยู่ในน้ำลาย อุจจาระ และน้ำนมของสัตว์ป่วย อาการจะปรากฏหลังจากสัตว์ติดเชื้อไวรัสประมาณ 2-7 วัน สัตว์ป่วยจะมีไข้และเบื่ออาหาร หยุดการเคี้ยวเอื้อง กระหายน้ำ และแสดงอาการปากเปื่อยเฉียบพลัน น้ำลายไหล กรามแน่น เยื่อเมือกภายในพอง ช่องปาก เช่น ลิ้น ริมฝีปาก เหงือก เพดานปาก ตุ่มเหล่านี้มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1-2 ซม. มีผนังบางและมีของเหลวสีฟางอยู่ภายใน แผลพุพองจะแตกภายใน 24 ชั่วโมงกลายเป็นแผลแดง สัตว์จะอยู่ในภาวะลำบากมากหากไม่มีโรคแทรกซ้อนอื่น ๆ แผลจะหายภายใน 7 วัน

แต่การตายของสัตว์ส่วนใหญ่เกิดจากการบาดเจ็บในช่องปาก เชื้อโรคอื่น ๆ ที่ทำให้สัตว์ไม่กินอาหาร อ่อนแอ ผอมแห้ง และความต้านทานลดลง จะรบกวนการตายของสัตว์โดยเฉพาะสัตว์อายุน้อยที่มีโอกาสตายสูง ใช้เป็นเวลา 2-5 วันหลังจากมีตุ่มขึ้นที่ปากของรอยโรครอบ ๆ กีบสัตว์ป่วย และจะมองเห็นเขาของกีบ ผิวหนังหลุดลอกทำให้เกิดแผล สัตว์ที่ได้รับผลกระทบต้องทนทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดที่เท้า บวมที่บริเวณไรกีบ และเจ็บมากถึงขั้นหลับได้ ส่วนใหญ่แล้ว แบคทีเรียชนิดอื่นจะบุกรุกเข้าไปในบาดแผล ทำให้แผลอักเสบรุนแรงซึ่งอาจลึกถึงกีบเท้าและบางครั้งทำให้กีบหลุดได้ แผลที่เท้า นี้อาจปรากฏที่เท้าทั้ง 4 ข้าง หรือบางเท้าก็ได้ ในบางกรณีอาจเกิดแผลพุพองขึ้นในบริเวณหัวนม ในกรณีนี้มักมีอาการแทรกซ้อนคือเต้านมอักเสบ สัตว์ที่เป็นโรคนี้มีปากและเท้าเน่า หากไม่มีโรคเข้ามาแทรกแซง สัตว์จะฟื้นตัวจากภายใน 2-3 สัปดาห์ แต่อาจใช้เวลาหลายสัปดาห์หากเกิดภาวะแทรกซ้อน สัตว์ไม่ค่อยตาย