โรคติดเชื้อไวรัสเฮนดรา
โรคติดเชื้อไวรัสเฮนดราคืออะไร มีสาเหตุจากอะไร
โรคติดเชื้อไวรัสเฮนดรา เป็นโรคร้ายแรงแต่พบได้ยากในมนุษย์และสัตว์ ไวรัสเฮนดราทำให้เกิดการติดเชื้อ ระบบทางเดินหายใจของสัตว์ โดยเฉพาะม้า อาการที่พบ ได้แก่ มีไข้ เซื่องซึม หายใจลำบาก และเสียชีวิต ชื่อไวรัส มาจากชื่อเมืองในออสเตรเลียซึ่งมีการรายงานการติดเชื้อครั้งแรก ยังไม่ชัดเจนว่าสัตว์ติดไวรัสเฮนดราได้อย่างไร แต่เชื่อกันว่าม้าติดเชื้อจากการกินอาหารที่ปนเปื้อนปัสสาวะม้า สัตว์ที่ติดเชื้อส่วนใหญ่เป็นค้างคาวผลไม้ ไวรัสสามารถแพร่กระจายผ่านการสัมผัสใกล้ชิดกับสัตว์ที่ติดเชื้อ ค้างคาวผลไม้เป็นพาหะของไวรัสเฮนดราแต่ไม่แสดงอาการ อาการที่พบในม้า ได้แก่ มีไข้ ไม่สามารถกินอาหารได้ เซื่องซึม เหงื่อออก สูญเสียการทรงตัว หงุดหงิด อาการที่เป็นไปได้ หายใจลำบาก. ม้าอาจตายได้ 1-3 วันหลังจากแสดงอาการ
ลักษณะของโรคติดเชื้อไวรัสเฮนดรา
เป็นไวรัสที่ทำให้เกิดโรคในสัตว์ ไวรัสนิปาห์เป็นสาเหตุหลักของโรคไข้สมองอักเสบ ไวรัสเฮนดราทำให้เกิดการติดเชื้อทางเดินหายใจ และอาการเยื่อหุ้มสมองอักเสบไม่รุนแรง ลักษณะของไวรัสเฮนดรา ไวรัสนิปาห์อยู่ในสกุล Henipavirus ในวงศ์ Paramyxoviridae และมีจีโนม RNA แบบเส้นเดี่ยว ขนาดของไวรัสนิปาห์คือ 120 – 500 นาโนเมตร และขนาดของไวรัสเฮนดราคือ 40 – 600 นาโนเมตร
อาการของโรคติดเชื้อไวรัสเฮนดรา
ยังไม่พบผู้ป่วยในประเทศไทย อย่างไรก็ตาม จากการสำรวจค้างคาวในจังหวัดภาคใต้ของประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ. 2546 โดยศาสตราจารย์ธีรวัฒน์ เหมะจุฑาและทีมงาน พบว่าค้างคาวตัวเมีย 7 เปอร์เซ็นต์มีภูมิคุ้มกันต่อไวรัสนิภา สารพันธุกรรมของไวรัสนิปาห์ยังพบในน้ำลายและปัสสาวะของค้างคาวตัวเมียด้วย ภาคใต้มีพื้นที่อันตรายจึงควรติดตามสถานการณ์อย่างใกล้ชิดและปฏิบัติตามมาตรการของกระทรวงสัตวบาลเพื่อป้องกันการแพร่กระจายของโรคไปยังสัตว์เลี้ยง
ระบาดวิทยาของโรคติดเชื้อไวรัสเฮนดรา
โรคไข้สมองอักเสบจากไวรัสนิปาห์ถูกค้นพบครั้งแรกในประเทศมาเลเซียตั้งแต่ปลายเดือนกันยายน พ.ศ. 2541 ถึงเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2541 ในปี พ.ศ. 2542 พบผู้ป่วยรายแรกในเมืองคินตา รัฐเประ เธอเป็นผู้หญิงอายุ 41 ปีและเป็นคนขายเนื้อหมู ผู้ป่วยรายสุดท้ายเป็นคนงานโรงเลื่อยชาย อายุ 29 ปี จากเมือง Sungai Buloh รัฐสลังงอร์ พบผู้ป่วยสะสม 265 ราย เสียชีวิต 105 ราย การระบาดใน 3 รัฐ: การระบาดสองครั้งเกิดขึ้นใน Sikamat, Negeri Sembilan, Kinta City และสุไหงบูโลห์ในบูกิต เปลันดอก รัฐสลังงอร์ โรคนี้แพร่กระจายในสิงคโปร์ระหว่างวันที่ 13 ถึง 16 มีนาคม พ.ศ.2542 มีผู้ป่วย 11 ราย และเสียชีวิต 1 ราย เหตุผลคือการนำเข้าสุกรจากมาเลเซียเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2542 ไม่พบผู้ป่วยในประเทศไทย อย่างไรก็ตาม จากการสำรวจค้างคาวในจังหวัดภาคใต้ของประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ. 2546 โดยศาสตราจารย์ธีรวัฒน์ เหมะจุฑาและทีมงาน พบว่าค้างคาวตัวเมีย 7 เปอร์เซ็นต์มีภูมิคุ้มกันต่อไวรัสนิภา สารพันธุกรรมของไวรัสนิปาห์ยังพบในน้ำลายและปัสสาวะของค้างคาวตัวเมียด้วย ภาคใต้มีพื้นที่อันตรายจึงควรติดตามสถานการณ์อย่างใกล้ชิดและปฏิบัติตามมาตรการของกระทรวงสัตวบาลเพื่อป้องกันการแพร่กระจายของโรคไปยังสัตว์เลี้ยง
อ่านเพิ่มเติม : โรคเกี่ยวกับสัตว์
ติดตามข้อมูลข่าวสาร : baanpet