หมีแพนด้ายักษ์
หมีแพนด้ายักษ์ จัดเป็นสัตว์สัญลักษณ์ของจีน ที่พบตามธรรมชาติได้เฉพาะในเขตมณฑลเสฉวลเท่านั้น บริเวณที่หมีแพนด้ายักษ์ชอบอาศัย คือ พื้นที่ที่เป็นป่าไม้ไผ่หนาทึบ มีอากาศหนาวเย็นและชื่น ลักษณะลวดลายบริเวณลำตัวของหมีแพนด้าจะมีสีขาว ยกเว้นหู รอบตา จมูก ปาก แขน ขา และไหล่จะเป็นสีดำ เมื่อโตเต็มที่จะมีความสู่ประมาณ 70-80 เซนติเมตร และมีน้ำหนักสูงถึง 100-150 กิโลกรัม หมีแพนด้าตัวผู้จะมีขนาดใหญ่กว่าตัวเมีย ไม่มีใครทราบว่า หมีแพนด้าที่อาศัยอยู่ตามธรรมชาติมีอายุยืนนานเท่าใด แต่เราทราบว่าหมีแพนด้าที่เลี้ยงไว้ในกรงมีอายุถึง 20 ปี อาหารหลักของหมีแพนด้า คือ “ไผ่ธนู” มันจะใช้เวลา 14 ชั่วโมง 1 วัน เพื่อกินอาหาร และใช้เวลา 10 ชั่วโมงเพื่อการพักผ่อน โดยจะนอนเป็นเวลา 2-4 ชั่วโมงต่อครั้ง ช่วงที่มันกระฉับกระเฉงมากที่สุดคือ ช่วงเช้าตรูและช่วงบ่าย การผสมพันธุ์ของหมีแพนด้ายักษ์ เกิดขึ้นในช่วงอายุ 4-5 ปี ระหว่างเดือนมีนาคมถึงเดือนพฤษภาคม แต่ปัญหาที่ยุ่งยากก็คือ หมีแพนด้ามีความต้องการผสมพันธุ์เฉลี่ยต่อปีเพียง 2-3 วันเท่านั้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นสาเหตุสำคัญอย่างหนึ่งที่ทำให้การเพิ่มจำนวนประชากรของหมีแพนด้าเป็นไปอย่างช้าๆ จากอดีตจนถึงปัจจุบัน จีนได้ดำเนินการทุกวิถีทางเพื่อยับยั้งการลดจำนวนลงของหมีแพนด้าโดยในปี ค.ศ. 1979 ได้ริเริ่มดำเนินโครงการ “อนุรักษ์หมีแพนด้า” โดยการช่วยเหลือและสนับสนุนของกองทุนสัตว์ป่าโลก (WWF) และปัจจุบันจีนมีนโยบาย “ให้เช่าหมีแพนด้า” โดยอนุญาติให้สวนสัตว์ในต่างประเทศยืมหมีแพนด้าไปเลี้ยงได้ และเงินที่ได้มาจะถูกนำไปใช้ในการอนุรักษ์หมีแพนด้า ซึ่งปัจจุบันประเทศที่เช่าหมีแพนด้าไปเลี้ยงมีอยู่ 2 ประเทศ คือ ญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกา |
ลักษณะเด่น
ลักษณะที่โดดเด่นของ หมีแพนด้า คือมีขนสีดำและสีขาว บริเวณหัว คอ ตะโพก จะมีสีขาว ส่วนรอบๆตาทั้งสองข้าง หู ไหล่ ขาหน้า และขาหลังจะมีสีดำ หัวของหมีแพนด้า จะใหญ่เมื่อเทียบกับสัดส่วนของตัว กว่าหมีชนิดอื่นๆ เท้าหน้ามี 6 นิ้ว พร้อมที่จะกางกว้างอาหาร
อาหารของหมีแพนด้า 99% จะมาจากต้นไผ่ ตัวโตเต็มที่ จะกิน 12-15 กก./วัน แต่ถ้าเป็น ต้นหรือใบอ่อนของต้นไผ่ หมีแพนด้าสามารถกินได้ถึง 38 กก/วัน ซึ่งหนักถึง 40%ของน้ำหนักตัวมันเอง และอาหารอีกที่เหลือ จะเป็นพืชชนิดอื่นๆ รวมทั้งเนื้อด้วย ส่วนมาก หมีแพนด้าจะกินอาหารที่พื้น บางครั้งถึงจะปีนขึ้นไป กินอาหารบนต้นไม้
ออกเมื่อปะทะกัน หรือปีนต้นไม้
การสืบพันธุ์ของหมีแพนด้า
ระยะเวลาผสมพันธุ์อยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งในช่วงเวลานั้น ตัวเมียจะมีความต้องการเพียง 2 ถึง 3 วันเท่านั้น
สิ่งที่ทำให้ตัวผู้และตัวเมียมาพบกันคือ เสียงร้อง หรือสิ่งที่ถูกขับออกมาจากตัวผู้หรือตัวเมียตามจุดต่างๆ
เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม ตัวเมียใช้ระยะตั้งครรภ์ตั้งแต่ 95 ถึง 160 วัน และถึงแม้ว่าแพนด้าตัวเมียสามารถ
ให้กำเนิดลูกแพนด้าฝาแฝดได้ แต่ส่วนใหญ่จะมีลูกแพนด้าเพียงตัวเดียวที่รอดชีวิต เนื่องจากอาหารที่จำกัด
ถ้ายกเว้นสัตว์จำพวกจิงโจ้แล้ว เราถือว่าลูกแพนด้าเป็นลูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่เล็กที่สุด
ลูกแพนด้าที่เกิดใหม่มีน้ำหนักเพียง 4 ถึง 6 ออนซ์เท่านั้น (110 ถึง 170 กรัม) และยังไม่ลืมตา
ลูกแพนด้ามีการเจริญเติบโตที่ช้า จะมีน้ำหนักเท่ากับแพนด้าพ่อ-แม่ของมันเมื่ออายุประมาณ 2 ถึง 4 ปี
ลูกแพนด้าจะอยู่กับแม่จนอายุประมาณ 2 ปี จึงออกไปเผชิญโลกด้วยตัวเอง
เนื่องจาก อายุที่สามารถสืบพันธุ์ได้ของแพนด้าตัวเมีย อยู่ในช่วงประมาณ 6 ถึง 20 ปี
และตัวเมียจะให้กำเนิดลูกอย่างมาก 2 ปี ต่อลูกแพนด้า 1 ตัว
ดังนั้นแพนด้าตัวเมียสามารถให้กำเนิดลูกแพนด้าได้อย่างมากประมาณ 7 ตัว
ในช่วงอายุขัยของมัน ซึ่งถือว่าเป็นอัตราการให้กำเนิดลูกที่น้อยมาก และนี่เป็นเหตุผลว่าทำไมจำนวนแพนด้าที่เกิดใหม
่จึงไม่สามารถทดแทนแพนด้าที่ตายไปจากการถูกล่าได้ การลดจำนวนลงอย่างมากของหมีแพนด้าในระยะเวลาที่ผ่านมา
ทำให้มีการตั้งองค์กรที่ทำหน้าที่อนุรักษ์หมีแพนด้าขึ้น
สามารถติดตามความน่ารักของสัตว์เลี้ยงต่อไปได้ที่ : baanpet
