สิงโต
สิงโต จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีกระดูกสันหลัง สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกลุ่มใดที่อยู่ในตระกูลแมวซึ่งอยู่ในตระกูลเดียวกับแมว ชื่อวิทยาศาสตร์ของสิงโตคือ Panthera leo มันมีขนาดใหญ่ มันมีขนาดพอๆกับเสือทั่วไป (P. tigris) และอยู่ในสกุล Panthera มันเป็นสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดในตระกูลแมวรองจากเสือโคร่งไซบีเรีย (P. t. altaica) ลำตัวสีน้ำตาลไม่มีลาย ตัวผู้มีขนยาวคล้ายสร้อยคอ ขนที่ปลายหางเป็นพู่ ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงในที่โล่งแจ้ง มีน้ำหนักประมาณ 250 กก. (550 ปอนด์) ตัวเมียมีขนาดเล็กกว่า บ่อยครั้งที่เหยื่อมีน้ำหนักประมาณ 180 กก. (400 ปอนด์) และมีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาและอินเดีย สิงโตอาศัยอยู่ในป่าธรรมชาติ 10-14 ปี แต่นานถึง 20 ปีในการถูกจองจำ
การแพร่กระจายและที่อยู่อาศัย
สิงโตอินเดียตัวผู้ 2 ตัวในอุทยานแห่งชาติซันเจย์ คานธี เมืองมุมไบ ประเทศอินเดีย
ในแอฟริกา สิงโตสามารถพบได้ในทุ่งหญ้าสะวันนา ที่อยู่อาศัยของสิงโตในอินเดียเป็นทุ่งหญ้าแห้งและป่าเต็งรัง ในอดีต สิงโตมีการกระจายพันธุ์ในยูเรเซียตอนใต้ ตั้งแต่กรีซถึงอินเดียและแอฟริกาทั้งหมด ยกเว้นป่าฝนกลางและทะเลทรายซาฮารา Herodotus รายงานว่าสิงโตมีอยู่ทั่วไปในกรีซประมาณ 480 ปีก่อนคริสตกาล มันโจมตีฝูงอูฐที่กษัตริย์แห่งเปอร์เซียเลี้ยงไว้ พระเจ้าเซอร์ซีสมหาราชแห่ไปทั่วประเทศ อริสโตเติลกล่าวว่าสิงโตเป็นสัตว์หายากตั้งแต่ 300 ปีก่อนคริสตกาล มันถูกกำจัดให้หมดสิ้นในปี ค.ศ. 100 ประชากรสิงโตอินเดียรอดชีวิตมาได้จนถึงศตวรรษที่ 10 ในคอเคซัส ซึ่งเป็นฐานที่มั่นสุดท้ายของยุโรป
สิงโตถูกกำจัดออกจากปาเลสไตน์ในยุคกลาง เริ่มต้นในส่วนอื่นๆ ของเอเชีย หลังจากการกำเนิดของอาวุธปืนที่หาได้ง่ายในศตวรรษที่ 18 สิงโตสูญพันธุ์ในป่าในแอฟริกาเหนือและเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 สิงโตหายไปจากตุรกีและส่วนใหญ่ทางตอนเหนือของอินเดียในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และสิงโตอินเดียที่ยังมีชีวิตตัวสุดท้ายถูกพบในอิหร่าน (ระหว่างชีราซกับอิหร่านและจาห์รอมในจังหวัดฟาร์ส) ในปี 1941 แม้ว่าจะมีการพบซากสิงโตตัวเมียที่ริมฝั่ง ของแม่น้ำการุณในจังหวัดคูเซสสถาน
(คูเซสตัน) ในปี พ.ศ. 2487 ไม่มีรายงานที่น่าเชื่อถือในภายหลังจากอิหร่าน สิงโตอินเดียอาศัยอยู่เฉพาะในและรอบๆ ป่า Gir ทางตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย สิงโตประมาณ 300 ตัวอาศัยอยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ขนาด 1,412 ตารางกิโลเมตร (545 ตารางไมล์) ของรัฐคุชราต ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศ การเติบโตของประชากรในป่าช้า
สิงโตกับมนุษย์
สิงโตถูกใช้เป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจและความแข็งแกร่งมาตั้งแต่สมัยโบราณ มนุษย์ในภาษาต่างๆ ในการนี้ ทุกวัฒนธรรมใช้สิงโตเป็นสัญลักษณ์ เช่น ในตำนานฮินดู พระวิษณุเคยแปลงกายเป็นครึ่งคนครึ่งสิงห์ ชื่อ “นรสิงห์” เพื่อปราบมารในวัฒนธรรมไทย เมื่อพระราชาเสด็จออกไปยังมุขหรือบัญชร เรียกว่า สีหบัญชร แปลว่า หน้าต่างของราชสีห์ และ พระราชดำรัสนี้เรียกว่า สีหนาท แปลว่า เสียงคำรามของราชสีห์ เป็นต้น
ทั้งภาษาบาลีและสันสกฤตมีคำว่าราชสีห์ซึ่งคนไทยรู้จักกันดี หรือ The Lion King สัตว์ในตำนานที่ถือว่าดุร้ายและทรงพลัง
ในประเทศจีน สิงโตไม่ใช่สัตว์พื้นเมืองแต่รับมาจากเปอร์เซียและมีการแสดงเชิดสิงโตเป็นการแสดงประกอบในพิธีมงคลหรืองานรื่นเริงต่าง ๆ เพราะเชื่อว่าสิงโตเป็นสัตว์ขนาดใหญ่กว่าสัตว์อื่น สัตว์เกรงขามจึงมีฤทธิ์ขับไล่สิ่งไม่ดีออกไป .
นอกจากนี้ยังไม่มีสิงโตเป็นสัตว์พื้นเมืองในสหราชอาณาจักรในทวีปยุโรป แต่ใช้สิงโตเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติ สมาคมฟุตบอลอังกฤษใช้สิงโตสามตัวเป็นสัญลักษณ์และเป็นสัญลักษณ์ของทีมชาติเรียกว่า “Three Lions” พระมหากษัตริย์อังกฤษหลายพระองค์ยังทรงนำไปเปรียบเทียบกับชื่อสิงโต เช่น พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ พระนามาภิไธย “Richard the Lionheart” เป็นต้น
ในประเทศไทยใช้สิงโตเป็นตราสัญลักษณ์ของกระทรวงมหาดไทยและตราสัญลักษณ์ของโรงเรียนการเมืองของมหาวิทยาลัยต่างๆ มีชื่อเรียกแตกต่างกันไปตามสีของสิงห์ เช่น “สิงห์ดำ” หมายถึง คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย “สิงห์แดง” หมายถึง คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ “สิงห์ทอง” หมายถึง คณะรัฐศาสตร์ ,มหาวิทยาลัยรามคำแหง เป็นต้น
การล่าสัตว์และอาหาร
สิงโตกินเนื้อ. กระต่าย ไก่ป่า จระเข้ ลิง เม่น งูเหลือมแอฟริกา ม้าลาย กระบือ ละมั่ง ช้าง และสัตว์เกือบทุกชนิดกินพวกมัน แม้แต่ซากสิงโต ลูกที่อ่อนแอกว่าจะถูกกินเพื่อให้ตัวที่แข็งแรงสามารถอยู่รอดได้
ติดตามรีวิวสัตว์เลี้ยง : รีวิวสัตว์เลี้ยง
สามารถติดตามความน่ารักของสัตว์เลี้ยงต่อไปได้ที่ : baanpet