เมื่อลาบราดอร์รุ่นแรกถูกผสมพันธุ์เข้าด้วยกัน ผลที่ได้จะสืบทอดยีนของปู่ย่าตายายลาบราดอร์หรือพุดเดิ้ลของพวกเขา นักวิจัยอธิบาย ลูกสุนัขสามารถเกิดมาพร้อมกับ DNA ลาบราดอร์ 100%, DNA พุดเดิ้ล 50% หรือ DNA พุดเดิ้ล 100%

ความตั้งใจดั้งเดิมของการเพาะพันธุ์ลาบราดอร์ออสเตรเลียคือการไม่ก่อให้เกิดภูมิแพ้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีสัดส่วนพันธุ์พุดเดิ้ลที่สูงขึ้น คาดว่าจะเกิดขึ้นอีกรุ่นหนึ่งหลังจากเลือกขนให้มีลักษณะคล้ายกับพุดเดิ้ลเอง ไม่มีการศึกษาใดที่ยืนยันว่าลาบราดอร์ซึ่งมีขนคล้ายพุดเดิ้ลได้รับการยกย่องว่าไม่ก่อให้เกิดภูมิแพ้และลดสารก่อภูมิแพ้ตามจริงที่กล่าวอ้าง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม

ปัจจุบัน Australian Labrador ยังไม่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการว่าเป็นสายพันธุ์ เป็นสายพันธุ์มาตรฐานโลก จนถึงขณะนี้ สมาคมลาบราดอร์รีทรีฟเวอร์แห่งออสเตรเลียได้จัดตั้งหน่วยงานรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม 32 แห่ง ซึ่งอาจผลิตลูกสุนัขได้ประมาณ 150-300 ตัวต่อปี โอกาสในการสร้างความหลากหลายทางพันธุกรรมที่ดีจะหายไปเมื่อมีการผสมพันธุ์อย่างใกล้ชิด ทำให้เกิดโรคทางพันธุกรรมส่งต่อไปยังลูกหลานมากขึ้น ปัญหาที่พบบ่อยในสุนัขพันธุ์นี้คือความผิดปกติของจอประสาทตาและความผิดปกติของกระดูกสันหลัง อาจทำให้สุนัขตาบอดและเป็นอัมพาตได้

การศึกษาทางพันธุกรรมนี้ทำให้เรามีความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับสุนัขสายพันธุ์ใหม่นี้ ความร่วมมือระหว่างประเทศเพื่อให้ข้อมูลสำหรับผู้เพาะพันธุ์และผู้เพาะพันธุ์ จะช่วยปรับปรุงคุณภาพชีวิตและลดปัญหาสุขภาพทางพันธุกรรมในอนาคต