พะยูนแมนนาที
พะยูนแมนนาที บางครั้งเรียกว่าพะยูนหรือพะยูนเป็นสกุลของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในน้ำขนาดใหญ่ในวงศ์ Trichechidae ซึ่งแตกต่างจากสัตว์ในวงศ์ Dugongidae หรือพะยูนโดยรูปร่างของกะโหลกและรูปร่าง หางของพะยูนแบนและกลม เหมือนไม้พาย หางของพะยูนแยกออกเป็นแฉกคล้ายกับของปลาโลมา พะยูนเป็นสัตว์กินพืชและใช้เวลาส่วนใหญ่หาอาหารในน้ำตื้น รวมทั้งสามารถอาศัยอยู่ในแหล่งน้ำจืดได้ลึกถึง 300 กิโลเมตรจากทะเล และ[1] คำว่า “พะยูน” (manatí) มาจากภาษา Tino ซึ่งเป็นชนเผ่าพื้นเมืองในทะเลแคริบเบียน แปลว่า “เต้านม
ถิ่นที่อยู่อาศัยของพะยูนแมนนาที ได้แก่ หนองน้ำตื้น ๆ ตามแนวชายฝั่งของอเมริกาเหนือ อเมริกากลาง อเมริกาใต้ และแคริบเบียน
Trichechus senegalensis manatee (พะยูนแอฟริกาตะวันตกหรือพะยูนเซเนกัล) อาศัยอยู่นอกชายฝั่งตะวันตกของแอฟริกา ในขณะที่ T. inunguis (พะยูนอเมซอน) อาศัยอยู่นอกชายฝั่งตะวันออกของอเมริกาใต้ อีกสายพันธุ์หนึ่ง T. manatus (พะยูนอินเดียตะวันตกหรือพะยูนแคริบเบียน) อาศัยอยู่ในเวสต์อินดีสในทะเลแคริบเบียน อย่างไรก็ตาม สำหรับพะยูนฟลอริดา ITIS จัดประเภทพะยูนฟลอริดาเป็นชนิดย่อยของ T. manatus ซึ่งปัจจุบันถือว่าเป็นพะยูนทั่วไป พะยูนฟลอริดามีความยาวมากกว่า 4.5 เมตร พะยูนฟลอริดาอาศัยอยู่ในทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม เคยถูกล่าเพื่อเอาน้ำมันพะยูนและซ่อนตัวในอดีต แต่ตอนนี้สายพันธุ์ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายจากการรุกล้ำ
พะยูนอินเดียตะวันตกเป็นหนึ่งในสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่สุด แม้จะไม่มีผู้ล่าตามธรรมชาติ แต่การขยายอาณาเขตของมนุษย์ได้ลดที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของมันในที่ลุ่มชายฝั่งตื้น ๆ พะยูนจำนวนมากได้รับบาดเจ็บจากรอยบาดจากใบพัดเรือ พะยูนมักกินเครื่องมือประมงที่มนุษย์ทิ้งไว้ เช่น มักจะใส่ตะขอหรือของหนัก ๆ เข้าไป และสิ่งแปลกปลอมส่วนใหญ่เหล่านี้จะไม่เป็นอันตรายต่อพะยูนพะยูน ยกเว้นสายการประมงหรือสายการประมง สิ่งนี้สามารถอุดตันระบบย่อยอาหารของพะยูน และปล่อยให้มันตายอย่างช้า ๆ
พะยูนพะยูนมักจะรวมตัวกันใกล้โรงไฟฟ้าซึ่งน้ำอุ่นกว่าที่อื่น จนต้องพึ่งแหล่งน้ำอุ่นที่มนุษย์สร้างขึ้นในที่สุด พวกเขาต่อต้านการอพยพไปยังแหล่งพลังงานที่อุ่นกว่า เนื่องจากเครื่องกำเนิดไฟฟ้าให้ความร้อนตลอดทั้งปี ล่าสุดโรงไฟฟ้าหลายแห่งปิดตัวลง เมื่อตระหนักถึงการพึ่งพาน้ำที่อุ่นกว่าของพะยูน U.S. Fish and Wildlife Service จึงมองหาวิธีเพิ่มอุณหภูมิของน้ำเพื่อช่วยเหลือพะยูน
รูปลักษณ์และพฤติกรรม
พะยูนมีรูปร่างคล้ายแมวน้ำตัวใหญ่กลมโต ครีบรูปใบพายพัฒนามาจากขาหน้าเพื่อใช้พยุงและคุ้ยเขี่ยอาหาร ไม่มีครีบหลัง ไม่มีใบหู ตาเล็ก ริมฝีปากมีขน ผู้ชายบางคนมีฟันคล้ายงาช้างคู่หนึ่งในปากเมื่อเข้าสู่วัยแรกรุ่น ใช้สำหรับการแข่งขันต่อสู้ และใช้ขุดหาอาหาร ตัวเมียมีเต้านม 2 ข้าง ขนาดเท่านิ้วก้อย ยาวประมาณ 2 ซม. อยู่ใต้ขาหน้า ใช้สำหรับให้นมลูก มีลำตัวและหางคล้ายปลาโลมา ลำตัวด้านหลังสีเทาดำ หายใจทางปอด และต้องหายใจบนผิวน้ำประมาณ 1-2 นาที สืบพันธุ์ได้เมื่ออายุ 9-10 ปี เมื่ออายุได้ 9-14 เดือน ของการตั้งท้อง มักออกลูก 1 ครอกไม่เกิน 2 ครอก เวลาคลอดยาว 1 เมตร น้ำหนัก 15-20 กิโลกรัม ตั้งท้องประมาณ 1 ปี กินนมและสาหร่ายประมาณ 2-3 สัปดาห์ หย่านมประมาณ อายุ 8 เดือน อายุประมาณ 70 ปี เมื่อโตเต็มที่จะมีขนาดประมาณ 2 เมตร ถึง 3 เมตร น้ำหนักเต็มที่ได้ถึง 300 กิโลกรัม
อ่านเพิ่มเติม : สัตว์อาศัยอยู่ในน้ำ
ติดตามข้อมูลข่าวสาร : baanpet