นกช้อนหอยหัวล้าน
มารู้จักกับนกช้อนหอยหัวล้าน
นกช้อนหอยหัวล้าน (Geronticus Eremita) เมื่อนกนางนวลหัวล้านทางตอนเหนือฟักออกจากไข่ใหม่ พวกมันยังคงมีขนอยู่บนหัว แต่เมื่อโตขึ้น ขนเหล่านั้นก็ร่วงหล่น นั่นเป็นเหตุผลที่มันชื่อ นกไอบิสหัวล้านที่เหลือมีขนสีดำ ที่เปลี่ยนเป็นสีเขียวม่วงเมื่อโดนแสงแดด ยกเว้นส่วนบนของศีรษะ ผิวหนังและปากมีสีแดง นกไอบิสหัวล้านยังมีขนยาวที่หลังคอด้วย นกนางนวลหงอนจะเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ เมื่ออายุสามหรือสี่ขวบ อายุขัยปกติของพวกเขาคือ 25 ถึง 30 ปี พวกมันกินแมลง กิ้งก่า และแม้แต่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก วางไข่ปีละหนึ่งถึงสามฟอง ไข่จะฟักออกมาประมาณสี่สัปดาห์ นกมีลักษณะที่น่าทึ่ง นั่นคือพวกเขาจะใช้ชีวิตที่เหลือกับคู่ครอง เมื่อบุคคลเสียชีวิต คู่ของเขาจะแสดงอาการโศกเศร้า ในความเป็นจริงมักพบเห็นนกที่มีชีวิตไม่ยอมกินจนตาย หรือกระโดดลงจากหน้าผาจนตาย
ลักษณะทั่วไปของนกช้อนหอยหัวล้าน
นกช้อนหอยหัวล้าน หรือ Waldrup’s Crested Ibis (Geronticus eremita) เป็นนกอพยพที่อาศัยอยู่ในถิ่นอาศัยที่แห้งแล้ง กึ่งทะเลทราย หรือมีหิน มักตั้งอยู่ใกล้แหล่งน้ำไหล นกไอบิสสีดำเงาสูง 70-80 ซม. (28-31 นิ้ว) ต่างจากสมาชิกนกไอบิสตัวอื่นๆ ที่ไม่สามารถลุยน้ำได้ มีหน้าแดงและมีหัวไม่มีขน มีปากสีแดงโค้งยาว และผสมพันธุ์ตามหน้าผาหรือภูเขาชายฝั่ง โดยปกติพวกมันจะวางไข่สองถึงสามฟองในรังไม้ กินกิ้งก่า แมลง และสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆ
การอนุรักษ์นกช้อนหอยหัวล้าน
สถานีเพาะพันธุ์นกไอบิสหัวล้าน ก่อตั้งขึ้นในเมือง Birichik ในปี 1977 และนกถูกปล่อยออกไปตามการอพยพประจำปีจนถึงปี 1990 เมื่อมีผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวกลับมา เจ้าหน้าที่ปฏิเสธที่จะให้นกอพยพอีกครั้ง เมื่อพวกมันอพยพตามปกติ เจ้าหน้าที่จะเก็บพวกมันไว้ในกรง นั่นคือระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงเดือนสิงหาคม นกจะออกในเดือนกุมภาพันธ์หรือมีนาคมของปีถัดไป นี่คือเวลาส่งคืนตามปกติ ในปีพ.ศ. 2540 มีการตกลงที่จะทดสอบการโยกย้าย น่าเศร้าที่นกทั้ง 25 ตัวที่ปล่อยออกมานั้นไม่มีใครพบเห็นอีกเลย ตั้งแต่ปี 1998 เป็นต้นมา นกทุกตัวถูกจับและเก็บไว้ในกรงเพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันอพยพ ถึงกระนั้นจำนวนไก่ก็ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และปัจจุบันมีไก่อยู่ในสถานีเพาะพันธุ์เกือบร้อยตัว
อนาคตของนกช้อนหอยหัวล้าน
น่าเศร้า ในบรรดานกห้าตัวที่กล่าวถึงตอนต้นบทความนี้ มีเพียงสองตัวเท่านั้นที่กลับมา ในปี พ.ศ. 2551 นกอีกกลุ่มหนึ่งได้รับอนุญาตให้อพยพได้ น่าเศร้าที่พวกเขาไม่กลับมามีชีวิตอีกเลย เจ้าหน้าที่รายงานว่าเครื่องบินบินลงใต้ไปยังจอร์แดนแต่เสียชีวิตด้วยพิษ นั่นหมายความว่าอนาคตของนกไอบิสหัวโล้นทางตอนเหนือจะแขวนอยู่บนเส้นด้าย แม้ว่านักวิทยาศาสตร์และเจ้าหน้าที่ของรัฐจะพยายามอย่างหนัก แม้ว่าจำนวนนกจะเพิ่มขึ้นที่สถานีผสมพันธุ์ก็ตาม
การอพยพของนกช้อนหอยหัวล้าน
ในปี 1997 มีการตกลงที่จะทดสอบการอพยพ น่าเศร้าที่นกทั้ง 25 ตัวที่ปล่อยออกมานั้นไม่มีใครพบเห็นอีกเลย ตั้งแต่ปี 1998 เป็นต้นมา นกทุกตัวถูกจับและเก็บไว้ในกรงเพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันอพยพ ถึงกระนั้นจำนวนไก่ก็ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และปัจจุบันมีไก่อยู่ในสถานีเพาะพันธุ์เกือบร้อยตัว สถานีเพาะพันธุ์ไอบิสของเราตั้งอยู่ในเมืองบีริชิค ประเทศตุรกี ติดกับแม่น้ำยูเฟรติส ครอบครัวหนึ่งที่เพิ่งจากไปคือกลุ่มนกไอบิสหัวโล้นทางตอนเหนือ นี่คือสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ แต่ละคนมีเครื่องติดตามดาวเทียมติดอยู่ที่ข้อเท้า ผู้ส่ง เจ้าหน้าที่สถานี และนักท่องเที่ยวต่างเฝ้าดูนกบินไปยังสถานที่ที่คุณไม่เคยไปอย่างใจจดใจจ่อ เพราะกังวลว่าครอบครัวน็อคอาจจะไม่กลับมา
อ่านเพิ่มเติม : สัตว์เลี้ยงสุดแปลก
ติดตามข้อมูลข่าวสาร : Geronticus Eremita
