ฝึกกระรอก เจ้าตัวเล็กให้เชื่อง

กระรอกต้นไม้ เป็นกระรอกที่มักพบเห็นได้บ่อยและคุ้นเคยกันดี มีหางยาวเป็นพวงสวยงาม มีกรงเล็บแหลมคม และมีใบหูใหญ่ บางชนิดมีปอยขนที่หู ส่วนมากจะพบเจอบ่อยที่สุด ตามสวนต่างๆ ส่วนกระรอกบินนั้น จะมีพังผืดข้างลำตัว สำหรับกางเพื่อร่อนจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง มักเป็นหากินในตอนกลางคืน มีตาสะท้อนแสงไฟ กระรอกดิน มักจะมีรูปร่างสั้น และล่ำสันกว่ากระรอกต้นไม้ มีขาหน้าแข็งแรงใช้สำหรับการขุดดิน หางของกระรอกดินนั้นจะสั้นกว่าหางของกระรอกต้นไม้ และไม่ฟูเป็นพวงนัก แต่ละตัวก็จะมีหางลักษณะคล้ายๆกันไป และเช่นเดียวกับสัตว์ฟันกัดแทะชนิดอื่น ๆ กระรอกจะมีนิ้วเท้าหลังข้างละห้านิ้ว และ นิ้วเท้าหน้าข้างละสี่นิ้ว ตรงส่วนที่น่าจะเป็นนิ้วโป้งจะกลายเป็นปุ่มนูน ๆ ซึ่งถูกพัฒนาให้เหมาะสำหรับจับอาหารมาแทะ กระรอกต้นไม้มักมีนิสัยชอบสะสมอาหาร ชอบหาแทะผลไม้กินตามต้น และออกหากินในรัศมีห่างจากรังไม่ไกลนัก เป็นสัตว์ที่จดจำถิ่นที่พักเดิมและมีนิสัยดุเมื่อฤดูผสมพันธ์กระรอกเป็นสัตว์ที่คล่องแคล่วว่องไวมาก อาหารของกระรอกคือ ผลไม้ และ เมล็ดพืช เป็นหลัก แต่กระรอกก็ยังชอบกินแมลงด้วยเหมือนกัน โดยเฉพาะกระรอกขนาดใหญ่อย่างพญากระรอก นั้นบางครั้งก็ยังกินไข่นกเป็นอาหารอีกด้วยด้วยความน่ารักของกระรอกทำให้กระรอกหลายชนิดนิยมเป็นสัตว์เลี้ยงของมนุษย์ เพื่อความเพลิดเพลินกระรอกมีขนาดใหญ่เล็กต่าง ๆ กันไปตามสายพันธุ์ และสามารถแบ่งตามขนาดได้ทั้งหมดนั้นมี 3 กลุ่ม คือกระรอกที่มีขนาดใหญ่ เช่น พญากระรอก ซึ่งมีขนาดใหญ่ที่สุดในเมืองไทยพบอยู่เพียง 2 ชนิด คือ 1.พญากระรอกดำ (Ratufa bicolor) และรองลงมา คือ2. พญากระรอกเหลือง ซึ่งได้ถูกขึ้นบัญชีเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ที่ห้ามจับนำมาเลี้ยง  2.ขนาดกลาง เช่น กระรอกหลากสี กระจ้อน และ 3.ขนาดเล็ก เช่น กระเล้น (กระถิก) ซึ่งเป็นกระรอกที่เล็กที่สุดที่พบในประเทศไทย กระรอกนั้นมีหลากหลายชนิดและประเภท บางคนก้ไม่ได้ทราบข้อมูลนี้มากนัก